ผู้เลี้ยงโคนมในเขตร้อนสามารถจำแนกออกได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ได้แก่
- เกษตรกรรายย่อย ซึ่งใช้แรงงานในครัวเรือนเลี้ยงโคนมเป็นหลัก แต่ละครัวเรือนมีแม่โคไม่เกิน 10 ตัว
- ผู้เลี้ยงโคนมขนาดกลาง ขนาดของฝูงโคนมมีจำนวนหลายสิบตัว การดำเนินกิจการเป็นธุรกิจชัดเจน ผู้ประกอบการมักจะเป็นผู้มีความชำนาญในการเลี้ยงโคนม
- ผู้เลี้ยงโคนมรายใหญ่ ส่วนมากจะเป็นการเลี้ยงในรูปบริษัท หรือหุ้นส่วน
วิธีการเลี้ยงของทั้งสามกลุ่มมักจะมีลักษณะรูปแบบที่คล้ายกัน โดยมีระบบการเลี้ยงแบบใดแบบหนึ่ง ดังต่อไปนี้
- เลี้ยงแบบผูกยืนโรงแม่โคนมถูกเลี้ยงผูกในโรงเรือนเกือบตลอดเวลา อาจจะปล่อยให้เดินออกกำลังกายบ้างในบางครั้ง โคจะกิน นอน ถูกรีดนม และคลอดลูกในซองที่เลี้ยงผูกเอาไว้
- เลี้ยงปล่อยอิสระในคอก วิธีเลี้ยงเช่นนี้ แม่โคสามารถเดินไปไหนมาไหนได้ภายในบริเวณพื้นที่จำกัด พื้นที่บางส่วนจะเก็บไว้ให้เป็นที่นอน และที่กินอาหาร ส่วนการรีดนมนั้นแม่โคจะถูกนำไปรีดนมในพื้นที่ หรือในโรงเรือนที่จัดเอาไว้โดยเฉพาะ
- การเลี้ยงแบบกึ่งขังกึ่งปล่อย แม่โคจะถูกเลี้ยงผูกยืนโรง หลังรีดนมตอนเช้าจึงจะปล่อยโคออกแทะเล็มหญ้าในแปลง และต้อนกลับมาเลี้ยงผูกยืนโรงในตอนเย็นอีกครั้งหนึ่งจนกว่าจะถึงเวลาปล่อยในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น
ระหว่างแม่โคถูกผูกยืนโรงในคอก หรือปล่อยในบริเวณที่จำกัด ผู้เลี้ยงจะนำหญ้าและอาหารมาเลี้ยงโค
ตัวอย่าง การเลี้ยงโคนมในประเทศเดนมาร์ก (พื้นที่เขตหนาว)
ฟาร์มโคนมในประเทศเดนมาร์กหรือแถบเขตหนาว ก็จะมีการเลี้ยงแบบที่คล้ายคลึงกับการเลี้ยงในแถบเขตร้อน แบบการเลี้ยงก็จะมีพื้นฐาน 3 แบบเหมือนกับเขตร้อน แต่จะแตกต่างกันที่จำนวนของโคนม ซึ่งอาจจะเป็นเพราะความทันสมัยของเครื่องจักรที่ใช้ภายในฟาร์มแต่ละฟาร์ม ถ้าเป็นฟาร์มที่บริหารเองดูแลกิจการเองแบบใช้แรงงานเองภายในครัวเรือนภายในฟาร์มจะมีจำนวนโคนมอย่างน้อย 70 ตัว ต่อ ฟาร์ม ทั้งนี้ก็มาจากเครื่องจักรกลที่ใช้ สามารถทุ่นแรงแรงงานได้ดี และไม่จำเป็นต้องใช้คนดูแลจำนวนมาก โรงรีดนมส่วนใหญ่จะใช้เครื่องรีดอย่างน้อย 8 ตัว ต่อ ครั้ง ไม่นับรวมกับเครื่องรีดนมอัตโนมัติ เครื่องรีดนมสำหรับรีด ก็จะใช้ผู้ควบคุมดูแลเครื่อง 1-2 คน ส่วนมากถ้าอยู่ที่ระดับ 8 ตัว ต่อรอบ ก็จะควบคุมดูแลแค่เพียงคนเดียว
Bangkok Time
0 ความคิดเห็น